Beton yapıların içine, bir karış bahçesi olan apartman dairelerine o kadar sıkışmışız ki uçsuz bucaksız kum yığını olan çöl özgürlük gibi geldi bana.. Kum tepesinin adını özgürlük yaptın diyenler elbet vardır :) Fakat orada kendimi müthiş rahat hissettim.
Uzun soluklu olduğunda sıkıcı olacağından eminim, en başta internet yok ama yoğun ve karmaşık şehir hayatından sonra kısa bir soluklanma inanılmaz iyi geliyor.
Şimdilerde elektriğin de olduğu çölün ortasında bir yerlerde eski bedevi hayatlarını sergilemek ve turistlere safari keyfi yaşatmak için gittiğimiz bir kamptı aslında bulunduğumuz yer.
Bedevi çadırları ile bezeli, konaklamasız kamp günü birlik ziyaretlere açık. Land cruiser araçlar ile çöl safarisi, boardlar ile kum sörfü yapabilir isterseniz deve sırtında çöl kumlarını aşındırabilirsiniz..
Dansöz ile oynayan turistlere el çırpıp biraz da biz kıvırttıktan sonra kumların üzerine atılmış hasırlara serildik. Servis alanındaki açık büfede arap yemeklerini istahla yiyen turistleri görünce benimde iştahım açılmadı desem yalan olur. Fakat yemekler göründüğü kadar iştah acıcı değildi.. Henüz bir arap restoranında yemek yemediğim için herhangi bir karşılaştırma yapamıyorum ama genel olarak çok iyi olduğunu söyleyemem.
Çöl, arap müzikleri, hafif bir esinti ve gece olur da nargile olmaz mı :) Nargileleri tüttüre tüttüre bitirdik geceyi.. Şehrin boğucu sıcağından ziyade serince esen rüzgarı ile çölün gecesi bir başka.. Alt tarafı kum değil mi diyordum, değilmiş.. Değişik ve eğlenceli bir tecrübe oldu benim için..
Ayakkabılarını çıkarıp toprağa basmak keyiflidir. Huzur verir bana. Elektriğini at toprağa bas diyenler boşuna dememişler anlaşılan. Çöl kumunda ise bambaşka oldu. Ayrıca tanıyanlar bilir her gittiğim yerde ayak fotoğrafı çekme gibi bir alışkanlığım var. Fotoları toplayıp belirli araklıklarla 'pek gezdim' başlığı altında bir araya getiriyorum. Ee çöle gidip ayaklarımı kumlar üzerinde çekmesem olmazdı :)
süper sonik yetenekli söförümüz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder