Bir çocuk doğar bir anne doğar ❤

İnsan anne olduğunu tek başına kaldığı zaman anlıyormuş meğer.. Çünkü tek başına kalmak tek el ile kalmakmış, çolak olmakmış. Asya doğduktan sonra bir buçuk ay sırtımızı anneanneye yasladığımızdan hiç bir şey zor değildi.. Ekmek elden, su gölden, yemeğimiz hazır, çamaşırımız yıkanırken ne de kolaymış bebek bakmak. Uykusuz kaldığım zamanlarda git sen biraz uyu, ben Asya'yı avuturum diyen annem ne büyük nimetmiş.. Şimdi burada, gündüz kimse yanımızda yokken, babamız işe gideceği için geceleri uykusuz kalmasın isterken bocalıyorum ve yoruluyorum. 

Tabii yavaş yavaş da öğreniyorum anne olmayı. Mesela tek elle yemek pişirebiliyorum artık, temizlik yapabiliyorum, üç-dört saat uyku ile yaşıyorum, daha programlı olmayı öğreniyorum ve bütün bunları yaparken hiç mızmızlanmıyorum, hiç şikayet etmiyorum. 

Bir çocuk doğar bir anne doğarmış, bunu şimdi daha iyi anlıyorum ❤